از دیدگاه شیمیایی ، هیدروکسید منیزیم یک ماده ضعیف قلیایی با مقدار pH تقریباً 10.5 است. در یک محیط ضعیف اسیدی روی سطح پوست ، هیدروکسید منیزیم تا حدی خنثی می شود و یون های منیزیم و یون های هیدروکسید را تشکیل می دهد. تحقیقات نشان داده است که نفوذپذیری پوست دست نخورده به هیدروکسید منیزیم بسیار کم است ، در حدود 0.001 ٪ -0.01 ٪ ، که ضمانت اساسی برای ایمنی آن را فراهم می کند.
هیدروکسید منیزیم عمدتاً به عنوان آنتی اسید ، دئودوریزر و ضخیم کننده در محصولات مراقبت شخصی استفاده می شود. آزمایشات بالینی نشان داده است که هیدروکسید منیزیم باعث تحریک قابل توجهی در پوست در غلظت های زیر 5 ٪ نمی شود. با این حال ، شایان ذکر است که حتی غلظت کم هیدروکسید منیزیم ممکن است باعث واکنش تحریک خفیف در بیماران مبتلا به درماتیت آتوپیک یا اختلال در عملکرد سد پوست شود. یک مطالعه از 500 داوطلب نشان داد که تنها 0.4 ٪ از شرکت کنندگان هنگام استفاده از دئودورانت حاوی 3 ٪ هیدروکسید منیزیم ، ناراحتی خفیف پوست را تجربه کرده اند.
تأثیر استفاده طولانی مدت از محصولات حاوی هیدروکسید منیزیم نیاز به توجه ویژه دارد. تحقیقات نشان داده است که استفاده مداوم از محصولات هیدروکسید منیزیم با غلظت بالا ممکن است مقدار pH سطح پوست را تغییر داده و بر تعادل میکروآکولوژیکی پوست تأثیر بگذارد. بنابراین ، توصیه می شود که واکنش های پوستی را مشاهده کرده و از محصولات حاوی هیدروکسید منیزیم در فواصل مناسب استفاده کنید. برای افرادی که پوست حساس دارند ، توصیه می شود محصولاتی را با غلظت هیدروکسید منیزیم زیر 1 ٪ انتخاب کرده و آزمایش های محلی را انجام دهید.
بر اساس شواهد تحقیقاتی موجود ، می توان نتیجه گرفت که هیدروکسید منیزیم برای پوست سالم در شرایط استفاده استاندارد بی خطر است. اما برای اطمینان از استفاده ایمن ، توصیه می شود که اصول زیر را دنبال کنید: محصولات تولید شده توسط تولید کنندگان مشروع را انتخاب کنید ، به غلظت هیدروکسید منیزیم در محصولات توجه کنید ، آزمایش های پوستی را قبل از استفاده انجام دهید ، از استفاده از پوست آسیب دیده خودداری کنید و بعد از استفاده واکنش های پوستی را مشاهده کنید. از طریق درک علمی و استفاده صحیح ، ایمنی هیدروکسید منیزیم در زمینه مراقبت شخصی می تواند کاملاً تضمین شود.
